Uraz kolana - i co dalej?

Informacje dla pacjenta

Rehabilitacja

Anatomiczna dwupęczkowa rekonstrukcja troczków rzepki (MPFL) - technika operacyjna

Technika anatomicznej dwupęczkowej rekonstrukcji więzadła rzepkowo-udowego przyśrodkowego (MPFL) Arthrex odtwarza prawidłowy przebieg więzadła oraz zapewnia stabilność rzepki zarówno w wyproście, jak i w zgięciu. Technika ta ogranicza ryzyko niestabilności pooperacyjnej, a właściwie przeprowadzona pozwala na szybką i efektywną rehabilitację.

Skuteczna rekonstrukcja więzadła rzepkowo-udowego przyśrodkowego (MPFL) zależy głównie od umiejscowienia przeszczepów w miejscu właściwym dla przyczepów troczka przyśrodkowego. Miejsce to określa się za pomocą specjalnego szablonu. Zapewnia ono równomierne rozłożenie napięcia w stawie rzepkowo-udowym w całym zakresie ruchu, zmniejszając ryzyko nadmiernego napięcia i przyparcia rzepki w stawie rzepkowo-udowym.

Jako przeszczep wykorzystuje się ścięgno mięśnia smukłego (łac. musculus gracilis). Jest to ścięgno niewielkiego mięśnia, w zupełności wystarczające do zastąpienia troczka przyśrodkowego (MPFL). Pobrane ścięgno odbudowuje się na bazie zjawiska “jaszczurzego ogona” nie dając praktycznie dolegliwości związanych z pobraniem.

  • Do mocowania przeszczepów używane są biodegradowalne implanty SwiveLock® oraz biodegradowalna śruba interferencyjna BioComposite™.
  • W przypadku wad złożonych stawu kolanowego zalecane jest stosowanie dodatkowych technik operacyjnych (np. osteotomia guzowatości piszczeli, medializacja guzowatości piszczeli, pogłębienie bloczka kości udowej i inne).
  • W przypadkach urazowego uszkodzenia troczka przyśrodkowego rzepki, zwłaszcza jeżeli zwichnięcie nastąpiło po raz pierwszy, zaleca się naprawę uszkodzonego troczka MPFL w technice Internal Brace MPFL.
  • W wielowięzadłowych lub wielotkankowych uszkodzeniach dąży się do rekonstrukcji lub do naprawy wszystkich uszkodzonych struktur jednocześnie (np. więzadła krzyżowego przedniego ACL, łąkotki, chrząstki stawowej).

 

 Technika operacyjna

MFPL01 300x188  Krok 1. Wybór przeszczepu

Jako źródło przeszczepu wykorzystywany jest najczęściej mięsień smukły (m. gracilis) ze względu na jego małe  rozmiary oraz odpowiednią wytrzymałość (średnica 4 mm, długość 18 cm).

 MFPL02 300x270 Krok 2. Przygotowanie rzepki

Wykorzystywane jest cięcie około 2 cm na jej przyśrodkowej powierzchni. Pod kontrolą RTG przygotowywane są dwa otwory średnicy 4,5 mm i głębokości 25 mm.

 MFPL03 300x270 Krok 3. Zamocowanie przeszczepu w rzepce

Oba końce przeszczepu wszczepiane są do rzepki za pomocą dwóch kotwic SwiveLock®.

 MFPL04 300x270  Krok 4. Wyznaczenie miejsca mocowania do kości udowej za pomocą RTG

Wyznaczenie właściwego miejsca przyczepu udowego MPFL do kości udowej jest krytycznie ważne dla biomechaniki rzepki w całym jej zakresie ruchu. Dokładnie określane jest ono z pomocą specjalnego szablonu pod kontrolą promieni RTG. Po oznaczeniu miejsca przyczepu udowego oznacza się go metalowym pinem.

 MFPL05 300x270 Krok 5. Przygotowanie odpowiedniej warstwy dla umieszczenia przeszczepu

Następnie przygotowuje się anatomiczną lożę dla przeszczepu więzadła rzepkowo-udowego przyśrodkowego we właściwej dla niego warstwie (ang. patellofemoral layer).

 MFPL06 300x270 Krok 6. Przeciągnięcie i umieszczenie przeszczepu w odpowiedniej warstwie pomiędzy tkankami

Za pomocą nici umieszcza się przeszczep troczka przyśrodkowego rzepki (MPFL) we właściwej warstwie anatomicznej.

 MFPL07 300x270 Krok 7. Zamocowanie przeszczepu MPFL

Po  wciągnięciu przeszczepu sprawdza się właściwe napięcie i izometrię troczka MPFL w całym zakresie ruchu stawu kolanowego. Nawierca się kość udową tworząc lożę o średnicy 6 mm i głębokości 23 mm, w której umieszczona zostanie śruba mocująca. Napina się przeszczep i zamocowuje na śrubie interferencyjnej BioComposite™.

arthrex logo 300x148

 

Postępowanie pooperacyjne MPFL Arthrex:

Technika anatomicznej dwupęczkowej rekonstrukcji więzadła rzepkowo-udowego przyśrodkowego Arthrex daje możliwość natychmiastowej i pewnej stabilizacji przeszczepu. Pozwala na czynne ćwiczenia mięśnia czworogłowego w zakresie ruchu pomiędzy 0° a 90° już w pierwszym dniu po zabiegu. Orteza może być ustawiana w zakresie 0°-90° (lub mniej jeśli ma działać przeciwbólowo) i powinna być noszona przez okres 6 tygodni. Może być zdejmowana w czasie świadomego odpoczynku na leżąco. Obciążanie operowanej kończyny powinno być częściowe i do zagojenia ran powinno się używać kul łokciowych. Po zagojeniu ran, obciążenie należy zwiększać stopniowo do granicy tolerancji. Pełen zakres ruchu jest dozwolony po 6 tygodniach od zabiegu włączając kolejno lekkie ćwiczenia na rowerze oraz lekki jogging. Pacjent może powrócić do pełnej aktywności fizycznej po 12 tygodniach od zabiegu.

 

Dodatkowe informacje

  • Page Title: Rekonstrukcja troczków rzepki - Technika Operacyjna | Chirurgia Kolana
czwartek, 24 maj 2018 00:04

 

 883 72 72 72
chirurgia-kolana.pl © 2025 .pl
projekt i realizacja: infoart.com.pl