
Czym jest artroskopia?
Artroskopia jest procedurą operacyjną wykonywaną przez lekarza ortopedę, aby uzyskać widok wnętrza stawu, zdiagnozować, a także wyleczyć problem wewnątrzstawowy. Nazwa pochodzi z języka greckiego i oznacza “zajrzeć do stawu”. Podczas zabiegu artroskopowego ortopeda wykonuje małe nacięcia na skórze pacjenta, a następnie przez te nacięcia wprowadza do stawu narzędzia o grubości mniejszej niż ołówek. Podstawowym narzędziem jest kamera z własnym źródłem światła, która w znacznym powiększeniu przekazuje obraz na ekran monitora. Światło do stawu jest przekazywane za pomocą światłowodu.
Z pomocą kamery połączonej z ekranem monitora, ortopeda może obejrzeć dokładnie wnętrze stawu przez wykonanie jedynie małych nacięć zamiast wykorzystywać tradycyjne dojście operacyjne, które wiąże się z otwarciem stawu. Podczas delikatnych ruchów optyki w stawie, na ekranie monitora można dokładnie obejrzeć i zbadać praktycznie wszystkie struktury stawu: łąkotki, chrząstki, więzadła, staw rzepkowo-udowy oraz błonę maziową wyścielającą staw. Po takiej diagnostyce już w czasie trwania zabiegu, za pomocą drobnych manipulacji, operator wykonuje naprawę uszkodzeń.
Dlaczego artroskopia jest konieczna? Diagnozowanie urazów i chorób stawu kolanowego zaczyna się zawsze od zebrania wywiadu chorobowego, badania lekarskiego i prześwietlenia RTG. Dodatkowo wykonywane są badania rezonansu magnetycznego (MRI) lub tomografii komputerowej (CT). Natomiast badanie artroskopowe jest najdokładniejszym badaniem stawu, zwłaszcza jeżeli chodzi o łąkotki, chrząstki stawowe i więzadła. Przy dzisiejszej wysokiej jakości badań, wykonywanie artroskopii wyłącznie by potwierdzić lub postawić diagnozę jest niezwykle rzadkie. Z reguły diagnostykę artroskopową przeprowadza się na początku właściwego zabiegu, a następnie dokonuje się naprawy uszkodzeń stawu.
Sprawdź cennik dla zabiegów artorskopii kolana
W czasie artroskopii najczęstszymi rozpoznaniami są:
- Zapalenie (czyli synovitis) - to stan zapalny błony maziowej wyścielającej staw. Może być odczynem na miejscowe problemy w stawie lub być częścią choroby układowej, np. reumatoidalnego zapalenia stawów.
- Przewlekłe lub ostre uszkodzenia
- Uszkodzenie łąkotki stawowej
- Chondromalacja (zużycie chrząstki stawowej)
- Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego z towarzyszącą niestabilnością
- Zespół fałdu maziowego przyśrodkowego
- Ciała wolne kostne lub chrzęstne
- Niekiedy podczas artroskopii okazuje się, że wymagane jest tradycyjne otwarcie stawu - są to jednak sytuacje rzadkie
W czasie artroskopii wykonuje się różne procedury lecznicze:
- Usunięcie zmienionej zapalnie błony maziowej
- Usunięcie lub naprawa uszkodzonych fragmentów łąkotki
- Rekonstrukcję lub opracowanie ubytków chrząstki stawowej
- Rekonstrukcję uszkodzonych więzadeł
- Usunięcie zwłókniałych części fałdu maziowego przyśrodkowego
- Usunięcie ciał wolnych ze stawu
- Płukanie stawu w trakcie infekcji
Jak wykonywana jest artroskopia?
- Artroskopia, choć jest zdecydowanie mniej inwazyjna niż leczenie metodą otwartą, wciąż wymaga znieczulenia i specjalistycznego sprzętu, w który wyposażona jest szpitalna sala operacyjna. Znieczulenie do zabiegu może być ogólne lub przewodowe (tzn. od pasa w dół).
- Najpierw wykonywane jest małe nacięcie, wielkości dziurki guzika, dla wprowadzenia artroskopu. Kolejne jedno lub dwa podobnych rozmiarów wykonywane są by wprowadzić do stawu narzędzia artroskopowe. Z ich pomocą można dowolnie przecinać, usuwać, szyć, regenerować i rekonstruować uszkodzone tkanki. Narzędzia artroskopowe są coraz nowocześniejsze i umożliwiają dokładne i bezpieczne wykonanie wszystkich zadań wewnątrz stawu. Dziś jest to złoty standard w medycynie. Zdecydowaną większość urazów kolana, tj. uszkodzeń łąkotek, czy więzadeł krzyżowych, leczy się metodą artroskopową.
- Ortopeda wprowadza miniaturowe nożyczki, aby opracować uszkodzenie.
- Po operacji rany zaopatrzone są plastrami, a pacjent wraca do swojego pokoju. Z reguły nie jest konieczne stosowanie leków przeciwbólowych.
- Przed zwolnieniem ze szpitala otrzymuje instrukcje dotyczące pielęgnacji ran, możliwych aktywności, rehabilitacji. W czasie kontroli, która z reguły odbywa się po tygodniu, usuwane są szwy oraz omawiany jest program rehabilitacji.
- Czas trwania zabiegu zależy od złożoności leczenia operacyjnego, podobnie jak czas powrotu do zdrowia.
Skontaktuj się z nami by umówić się na wizytę!
Jakie są możliwe powikłania?
Powikłania zdarzają się rzadko. Najczęstszymi są infekcja, zakrzepica żył głębokich, krwawienie, uszkodzenie naczyń i nerwów oraz wewnątrzstawowe złamanie narzędzia. Zdarzają się one jednak zdecydowanie rzadziej niż w 1% procencie zabiegów.
Jakie są zalety artroskopii?
Jakkolwiek uwaga publiczna skupiona jest na artroskopii, jako sposobie leczenia znanych sportowców, to jednak stanowi ona niezwykle cenne narzędzie leczenia dla wszystkich pacjentów ortopedycznych. Dla wprawnego lekarza jest ona znacznie prostsza niż operacja otwarta, a do tego jest tak mało inwazyjna, że często pacjenci po zabiegu artroskopowym opuszczają klinikę już po kilku godzinach od jego wykonania.
Jak przebiega rehabilitacja po artroskopii?
- Rany po operacji zwykle goją się kilka dni. Z reguły szwy usuwane są tydzień po zabiegu. Bandaż może być zdjęty następnego dnia po operacji, a do osłony stosowane są jałowy plastry.
- Choć rany pooperacyjne są niewielkie, rozmiar zabiegu może się różnić i czas pełnej rehabilitacji waha się od od jednego do kilku tygodni. W zależności od wykonanych procedur zawsze zalecana jest specjalistyczna rehabilitacja mająca na celu przyspieszenie gojenia i ochrony stawu w przyszłości. Zdarza się, że pacjenci wracają do pracy lub szkoły w przeciągu kilku dni. Sportowcy zwykle wracają do treningów w przeciągu kilku tygodni.
- Należy pamiętać, że artroskopia to nazwa sposobu wykonania operacji na stawie i u różnych osób poddanych temu leczeniu z różnymi diagnozami będą wykonane różne działania wewnątrz stawu. tak więc okres rehabilitacji będzie różny dla każdego zabiegu.