Standardowym leczeniem uszkodzeń więzadła krzyżowego przedniego jest rekonstrukcja ACL z użyciem przeszczepów. Polega ona na usunięciu własnego, uszkodzonego więzadła i zastąpieniu go przeszczepem ścięgien, bez próby naprawy zerwanego więzadła. Dzieje się tak pomimo faktu, że w większości przypadków uszkodzona tkanka ma potencjał do wygojenia się, zwłaszcza jeżeli leczenie operacyjne (reinsercja ACL) zostanie przeprowadzone w przeciągu sześciu tygodni od urazu.
Jednym z powodów, dla których do niedawna nie podejmowano prób naprawy więzadła krzyżowego przedniego (reinsercji ACL) jest fakt, że w przeszłości wyniki leczenia nie były dobre. Wiązały się one z niewłaściwą techniką operacyjną oraz długotrwałym pooperacyjnym unieruchomieniem gipsowym. Takiemu leczeniu towarzyszył podwyższony odsetek ponownych operacji (do 25%). Obecnie doskonałe techniki leczenia artroskopowego oraz nowoczesne implanty systemu Internal Brace™ umożliwiają bardzo skuteczne leczenie i naprawę więzadła krzyżowego przedniego. System Internal Brace™ przejął funkcję niewygodnego i przestarzałego opatrunku gipsowego, zabezpieczając świeżo zeszyte więzadło krzyżowe, jednocześnie umożliwiając bardzo wczesną i bezpieczną rehabilitację.
Chociaż rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego przywraca funkcję i stabilność stawu kolanowego, nie przywraca normalnego odczuwania kolana. Jest to związane z utratą propriocepcji, czyli czucia głębokiego stawu, którego receptory zlokalizowane są właśnie w więzadle krzyżowym. Nie jest więc zaskakujące, że badania chodu pacjentów po rekonstrukcji ACL ujawniają nieprawidłowy wzorzec chodu i odmienną od prawidłowej kinematykę, co może również być powodem wyższego odsetka pacjentów cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawu wśród tych, u których wykonana była rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego. W przypadku rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego (ACL) należy się liczyć z komplikacjami związanymi z pobraniem przeszczepu (uszkodzenia mięśni i ścięgien) i osłabieniem mięśni zginaczy kolana o około 10%. Pobranie przeszczepu z więzadła rzepki wiąże się natomiast z bólem przedniego przedziału stawu kolanowego.
Kliniczne zalety naprawy (reinsercji) więzadła krzyżowego przedniego u osób z zachowanym więzadłem krzyżowym to zachowanie czucia głębokiego, zaburzonego osób z przeszczepem ACL. Metoda Internal Bracing™ ACL okazuje się bardziej skuteczna od tradycyjnej rekonstrukcji w przywracaniu stabilności i funkcji stawu kolanowego. Wyniki badań pokazują jej przewagę zwłaszcza jeśli chodzi o powrót do sportu (skala KOOS Sport, skala jakości życia QoL), szczególnie u profesjonalnych sportowców.
Wczesne wyniki leczenia okazują się przynajmniej tak dobre, jak rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego, przy czym reinsercja więzadła krzyżowego przedniego metodą Internal Brace™ jest pozbawiona komplikacji związanych z pobraniem przeszczepów oraz charakteryzuje się szybszym powrotem do aktywności sportowej (około 3 miesięcy, przy 9 miesiącach po rekonstrukcji ACL) i zdecydowanie mniejszym urazem operacyjnym.
Dodatkowo obserwuje się niższą liczbę ponownych operacji niż w przypadku rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego, a pomyślnie przeprowadzone leczenie może prowadzić do całkowitego wygojenia zerwanego więzadła krzyżowego przedniego.
